یه لحظه صدایی آشنا با خاطراتم.....

صدای خنده ای که یک فصل پیش قند توی دلم آب میکرد.....

تنم لرزید...

دستانم یخ کرد...

جرات برگشتن و پشت سرم را نگاه کردن نداشتم اگه بازم خیال بود چیییییی؟

نگاهم به نگاهش گره خود..........

میخندید ......

شاد بود.........

اما دیگر من را نگاه نمیکرد.........

نگاهش و قلبش و صدایشو عشقش مال دیگری بود.....

ولی شاد بود.........

ولی میخندید.........

ولی از دوری من ناراحت نبود.......

همین که شاد بود مرا بس است.......

در تنهاییم با یاد خنده هایش شاد شادم........

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: